Mimo że od tej tragedii minęło już 70 lat, a wciąż boli. Okrutna, i co najważniejsze, bezsensowna zbrodnia dokonana przez reżim stalinowski nie może u normalnego człowieka wzbudzić żadnych innych uczuć jak tylko przerażenie i zbulwersowanie. Po co? Przecież tyle lat mogliby jeszcze dzielnie, a co najistotniejsze - umiejętnie, walczyć po stronie aliantów przeciwko hitlerowskim Niemcom! Poległo wtedy jednak, i to nie w walce – kilkanaście tysięcy oficerów Wojska Polskiego. Przyznam się szczerze: nigdy nie byłem w Katyniu. Może kiedyś odwiedzę ten memoriał i uczczę ich pamięć. Jednak dzięki Ambasadzie RP w Moskwie w 2004 roku odwiedziłem memoriał w Miednoje, niedaleko Tweru (pisałem  o tym wówczas na łamach naszej gazety). Leży tam ponad sześć tysięcy Polaków zamordowanych przez NKWD. I znacznie więcej Rosjan. Przypominam sobie plakat Białej Gwardii z okresu wojny domowej w Rosji: szkielet na koniu z kosą w rękach, a obok ciała, ciała, ciała... w strojach szlacheckich, mieszczańskich i chłopskich... i napis: „Co niesie ludziom bolszewizm? Śmierć.” Trudno teraz roządzić, czy nieumiejętność obalenia dyktatora była winą czy nieszczęściem narodu rosyjskiego. Co było, to było. Pamiętajmy po prostu o tym, że był to okres tragedii nie tylko narodu polskiego, ale i rosyjskiego i, biorąc pod uwagę inne wydarzenia, niemieckiego również. Tragedia ta łączy więc nie tylko cały naród polski, ale również Polaków, Rosjan i, miejmy nadzieję, inne narody też. Uczcijmy więc pamięć tych ofiar, polskich żołnierzy i wspólnie złóżmy sobie przysięgę: „Nigdy więcej to się nie powtórzy”. Aleksander Bogolubow